تندیس و پیکره شهریار

هویت ملی به عنوان یکی از دغدغه های اساسی هر ملت، به ویژه نسل جوان هر ملتی محسوب می شود. نسل جوان ما هویت خود را در تاریخ، فرهنگ و ادب خود جستجو می کند. جای بسی خشنودی و خرسندی است که ما ایرانیان از نظر تاریخ، تمدن و فرهنگ در شمار کهن ترین و غنی ترین ملل جهان به شمار می رویم و مشاهیر ما آئینه تمام نمای فرهنگ و تمدن ایرانی – اسلامی ماست.از سوی دیگر اگر چه ما ایرانیان، به خاطر داشتن چنین بزرگانی به خود می بالیم، اما مهمتر آن است که مشاهیر خود را هر چه بهتر و دقیق تر بشناسیم و از آنان بیاموزیم؛ از یکی علم و دانش را و از دیگری شعر و ادب را، از یکی شجاعت و استقامت را و از دیگری تدبیر و سیاست را و یا ایثار و فداکاری را. بدیهی است که دو بعد اساسی هویت ما یعنی بعد اسلامی و ملی به ویژه با نگاه تاریخی بهترین دارو برای رفع بحران هویتی است که جامعه ما با آن دست و پنجه نرم می کند. از سوئی دیگر این دو بعد هویت ما چنان با یکدیگر عجین شده است که خوشبختانه تفکیک آن دو، از یکدیگر ممکن نیست آیا دانشمند بزرگی چون ابوعلی سینا که بسیاری از جوامع در حسرت داشتن چنین نابغه ای در تاریخ خود هستند را می توان از اسلام یا ایران جدا دید؟ حتی درباره شخصیتی چون رستم دستان که از نظر تاریخی متعلق به دوره پیش از ظهور اسلام است در باور ایرانیان دارای هویتی ایرانی اسلامی است. بی شک با استفاده از هنر حجم سازی برای معرفی شخصیت های بزرگ علمی و فرهنگی این مرزوبوم با قدمت چند هزار ساله فرهنگ و تمدن می شود بعنوان یکی از روش های تأثیرگذار در کنار خدمات فرهنگی و هنری سازمانها و نهادهای مسئول کشور سود جست.