iVCS3

iVCS3

شبیه ساز رسمی EMS VCS3

VCS3 در سال 1969 توسط شرکت EMS Peter Zinovieff ساخته شد. قطعات الکترونیکی عمدتا توسط دیوید کاکرل طراحی شده بود و ظاهر بصری متمایز دستگاه کار آهنگساز الکترونیکی Tristram Cary بود. VCS3 کم و بیش اولین سینت سایزر قابل حمل تجاری بود - قابل حمل به این معنا که VCS 3 به طور کامل در یک جعبه کوچک و چوبی قرار داشت.

VCS3 در میان گروه‌های راک پراگرسیو بسیار محبوب بود و در ضبط‌های The Alan Parsons Project، Jean Michel Jarre، Hawkwind، Brian Eno (با Roxy Music)، King Crimson، The Who، Gong و Pink Floyd و بسیاری دیگر مورد استفاده قرار گرفت. نمونه‌های معروف استفاده از آن در آهنگ The Who «دوباره فریب نمی‌خورد» (به‌عنوان یک پردازشگر صدای خارجی، در این مورد با اجرای سیگنال ارگان لوری از طریق فیلتر VCS3 و نوسان‌گرهای فرکانس پایین) در پیت تاونشند است. بعدی کیست. پینک فلوید "در فرار" (از قسمت تاریک ماه) از نوسانگرها، فیلترها و مولد نویز و همچنین ترتیب دهنده استفاده کرد. آهنگ آنها Welcome to the Machine نیز از VCS3 استفاده می کرد. ضربان بیس در ابتدای ضبط پایه و اساس آهنگ را تشکیل داد و سایر قسمت ها در پاسخ ضبط شدند. VCS3 همچنین یکی از اجزای اصلی کارگاه رادیوفونیک بی‌بی‌سی بود و یک تولیدکننده صدای معمولی (و ترسناک‌ترین) برای مجموعه تلویزیونی Dr Who بود. بسیاری از هیولاها و جوهای ایجاد شده برای نمایش مستقیماً از VCS3 آمده اند.

شرح

VCS3 دارای سه نوسانگر است (در واقع، 2 نوسانگر اول نوسانگر معمولی هستند و سومی یک نوسانگر LFO یا فرکانس پایین)، یک مولد نویز، دو تقویت کننده ورودی، یک مدولاتور حلقه، یک 18 دسی بل/اکتاو (قبل از 1974) یا 24 دسی بل. / اکتاو (بعد از 1974) فیلتر پایین گذر کنترل شده با ولتاژ (VCF)، یک ژنراتور پوشش ذوزنقه ای، کنترل کننده جوی استیک، واحد ریورب فنری کنترل شده با ولتاژ و 2 تقویت کننده خروجی استریو. برخلاف اکثر سیستم‌های سینتی‌سایزر مدولار که از کابل‌ها برای اتصال اجزا به یکدیگر استفاده می‌کنند، VCS3 از یک ماتریس پچ برد متمایز استفاده می‌کند که در آن پین‌ها برای اتصال اجزای آن به یکدیگر قرار می‌گیرند.

کنترل کننده کیبورد

کنترلر صفحه کلید DK1

اگرچه VCS3 به دلیل نداشتن صفحه کلید داخلی اغلب برای تولید جلوه های صوتی استفاده می شود، کنترل کننده های صفحه کلید خارجی برای پخش ملودیک وجود داشت. DK1 در سال 1969 یک صفحه کلید مونوفونیک حساس به سرعت اولیه برای VCS3 با VCO و VCA اضافی بود. بعداً در سال 1972 به عنوان DK2 گسترش یافت. همچنین در سال 1972، Synthi AKS منتشر شد و ترتیب‌دهنده دیجیتال آن با صفحه‌کلید تخت حساس به لمس، KS sequencer، و نسخه کیبورد مکانیکی آن، DKS نیز منتشر شد.

(نگاه کنید به: en.wikipedia.org/wiki/VCS3)